എം.ജെ. തോമസ് എസ്.ജെ.
'ആദരവിന്‍റെ ശരീരശാസ്ത്രം' എന്ന ലേഖനം (ഡോ. കുര്യന്‍ മുക്കാംകുഴിയില്‍, സത്യദീപം, ജനുവരി 29) പല നല്ല ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ തരുന്നതും പ്രസക്തവുമാണ്. മനുഷ്യ ശരീരം എന്താണെന്നും അതു ബഹുമാനം അര്‍ഹിക്കുന്നതാണെന്നും ലേഖകന്‍ സ്ഥാപിക്കുന്നു. ശരീരത്തോട് ആദരവില്ലായ്മയുടെ പ്രകടനമാണല്ലോ ഹിംസ. ആദരവോടെ പെരുമാറുന്നതില്‍ കേരളീയരും ക്രമസമാധാനപാലകരും പിന്നിലാണെന്നതു വളരെ ദുഃഖകരമാണ്.ഉദാഹരണങ്ങളിലൂടെ എന്താണു ഹിംസയെന്നു ലേഖകന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഹിംസയുടെ ഉറവിടവും അതിനുള്ള പരിഹാരവും വിവരിച്ചതു സഹായകരമാണ്. വാല്ക്കഷ്ണത്തറൂബി ജോണ്‍, ചിറയ്ക്കല്‍, പാണാവള്ളി
'സമ്പൂര്‍ണ സത്യദീപം' ഇടവകകള്‍ക്ക്, ബാലദീപം സപ്ലിമെന്‍റ് തയ്യാറാക്കാന്‍ കിട്ടിയ അവസരം തൃക്കാക്കര എന്‍ജിഒ ക്വോര്‍ട്ടേഴ്സ് സെന്‍റ് ആന്‍റണീസ് ഇടവകയിലെ വിശ്വാസപരിശീലന വിഭാഗം പൂര്‍ണമായും പ്രയോജനപ്പെടുത്തി. പള്ളിയുടെ ഫോട്ടോ, കവര്‍പേജ് തുടങ്ങി മൊത്തം ചിത്രങ്ങളും ചിത്രീകരണങ്ങളുമെല്ലാം വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു. പുതുവര്‍ഷത്തില്‍ പുത്തന്‍ ചിന്തകളോടെ കുരുന്നുകള്‍ തയ്യാറാക്കിയ രചനകളും പദപ്രശ്നവുമെല്ലാം ഭാവിയുടെ വാഗ്ദാനങ്ങളായ കുഞ്ഞുങ്ങളില്‍ വിശ്വാസം അര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ ഇടയാക്കി.കുകെ.എം. ദേവ് കരുമാലൂര്‍
സീറോ-മലബാര്‍ സിനഡ് ആരാധനാക്രമത്തിന്‍റെ ഏകീകരണശ്രമത്തിലാണെന്നറിയുന്നു. അതുകൊണ്ടു ലക്ഷ്യമിടുന്നത് എന്താണെന്നു മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ആരാധനാക്രമ പരിഷ്കരണംകൊണ്ട് ആത്മീയത വളരാനാണെങ്കില്‍, അതിനു നിലവില്‍ സാദ്ധ്യത കാണുന്നുമില്ല. ആരാധനാപദാവലികളില്‍ അര്‍ത്ഥശൂന്യതകൊണ്ടോ, ആവശ്യ അനാവശ്യകത കൊണ്ടോ തിരുത്തപ്പെടേണ്ടതുണ്ടെങ്കില്‍ അതാവാം. നമ്മുടെ ആരാധനാക്രമത്തില്‍ ഔസേപ്പിതാവ് കടന്നുവന്നത് അങ്ങനെയല്ലേ?ആരാധനക്രമത്തെ എങ്ങനെ പരിഷ്കരിച്ചാലും അനുഷ്ഠാനത്തിനു ക്രമമില്ലെങ്കില്‍ എല്ലാം അര്‍ത്ഥ ശൂന്യമാവിലഏ.കെ.എ. റഹിമാന്‍, കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍
ഫെബ്രുവരി ആദ്യലക്കത്തില്‍ മുഖലേഖനം 'സംസ്കാരത്തില്‍ ഇന്ത്യക്കാര്‍ (ഹിന്ദുക്കളല്ല)', എന്നതില്‍ ക്രിസ്ത്യാനികളടക്കം മറ്റു മതസ്ഥരുമുള്‍പ്പെടുന്നു എന്ന സത്യദര്‍ശനമാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഹിന്ദു എന്ന പദമുണ്ടാകുന്നതു സിന്ധുവില്‍ നിന്നാണ്. ഇന്‍ഡസ് അഥവാ സിന്ധുനദിക്കപ്പുറത്തു ജീവിച്ചിരുന്നവരെയാണ് അറബികള്‍ ഹിന്ദുക്കള്‍ അഥവാ സിന്ധികളെന്നു വിളിച്ചിരുന്നത്.ഇന്ത്യന്‍ ഭാഷകളില്‍ ഒരു മതത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതിനു ഹിന്ദു എന്ന് അക്കാലത്ത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. പിന്നെയോ ഒരു ജനവിഭാഗമായിലൂക്ക് പൂത്തൃക്കയില്‍
ഈ കാലഘട്ടത്തില്‍ ഏറെ തിരുത്തേണ്ട ഒരു മേഖലയാണു സന്ന്യാസജീവിതം. വ്രതങ്ങളോടു പ്രതിബദ്ധതയും യേശുവിനോട് അടുപ്പവും സു വിശേഷമൂല്യങ്ങളോടു താത്പര്യവും മിഷന്‍ പ്രവര്‍ത്തനത്തോട് ആഭിമുഖ്യവും വളര്‍ത്താതെ സന്ന്യാസം ആധുനികവത്കരിക്കപ്പെടുകയില്ല. സ്ഥാപകന്‍റെ കാരിസവും സംവിധാനത്തിന്‍റെ ബലവും തുടര്‍ന്നുപോരുന്ന ശൈലിയും വ്യതിയാനം വരുത്തുവാന്‍ ഇനിയും കാത്തിരിക്കരുത്. അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള മിഷനറി പ്രവര്‍ത്തനത്തിനു പകരംവയ്ക്കാവുന്ന ഒന്നുംതന്നെ കേരളത്തിലെ ഇന്നത്തെ സന്ന്യാസത്തിലില്ലെന്നു പറയേണ്ടിയിര
