ജോസ് ആന്‍റണി ഞായറാഴ്ചകളില്‍ രാവിലെ ഉദയഗിരി പള്ളിയിലേക്കു നടന്നുപോകുന്നതാണു സുജിത്തിനിഷ്ടം. രണ്ടു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരമുണ്ട്. പപ്പ സ്കൂട്ടര്‍ കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോ എന്നു പറഞ്ഞതാണ്. പള്ളിയിലേക്കെന്നല്ല, ചെറിയ ദൂരങ്ങളിലെല്ലാം നട
ജോസ് ആന്‍റണി “ജോയിച്ചാ, നിങ്ങളു ബാംഗ്ളൂര്‍ക്കു പോയിട്ട് എന്തായി മോനെ… അവരു തമ്മില്‍ യോജിപ്പായോ? അമ്മച്ചി കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ചയായി ശരിക്ക് ഉറങ്ങിയിട്ട്. നമ്മുടെ കൊച്ചങ്ങടെ കാര്യമാ മനസ്സിലെപ്പോഴും” – ഏലിയാമ്മ ജോയിച്ചനോട്
ജോസ് ആന്‍റണി ഹോട്ടലിന്‍റെ കവാടം കടക്കുമ്പോള്‍ ‘വിക്ടോറിയ ഹോട്ടല്‍’ എന്നു നീലപ്രകാശത്തില്‍ ജ്വലിച്ചുനില്ക്കുന്ന ആ പേരു ജോയിച്ചന്‍റെ മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞു. പാര്‍ക്കിംഗ് സ്ഥലത്തു കാര്‍ നിര്‍ത്തി ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ തൊട്ടുമുമ
ജോസ് ആന്‍റണി “നീ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ അന്നക്കുട്ടി, നമ്മുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഒരു വര്‍ഷം തികയുന്നതിനുമുമ്പുള്ള ആ കാലം?” – ജോയിച്ചന്‍ ചോദിച്ചു. ഓര്‍ക്കാപ്പുറത്ത് ആ ചോദ്യം കേട്ട് അന്നക്കുട്ടി അത്ഭുതപ്പെട്ടു. “അതൊക്കെ
ബംഗളുരുവിലെ ആകര്‍ഷകമെന്നു പറയാനാവാത്ത ചാരനിറമണിഞ്ഞ ഒരു പ്രഭാതത്തിലേക്കാണ് അവര്‍ ബസ്സിറങ്ങിയത്. ബസ്സിലെ യാത്രക്കാരില്‍ പകുതിയിലധികം പേര്‍ ആ ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പില്‍ ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും. വിജനമായിരുന്ന അവിടെ പെട്ടെന്ന് ഒരാ
കുര്യന്‍ പി.എം. എണ്ണപ്പാറ നഗരത്തിലെ മിലിട്ടറി ഹോസ്പിറ്റല്‍ ക്യാപ്റ്റനും അനന്തരാമനും ഐ.സി.യുവിന് പുറത്ത് അക്ഷമരായി ഉലാത്തുകയാണ്. അനന്തരാമന്‍ ബ്രിഗേഡിയറായി വിരമിച്ചയാളാണ്. ഇരുവരും ഒരുമിച്ചാണ് മിലിട്ടറിയില്‍ ചേര്‍ന്നത്.
ജോസ് ആന്‍റണി “ജെയ്സീ നീ പിടിവാ ശി തുടരാനാണു വിചാരിക്കുന്നതെങ്കില്‍, ഞങ്ങളും ചില തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുത്തിട്ടുണ്ട്. നിന്‍റെ തീരുമാനങ്ങള്‍ രണ്ടു കുടുംബങ്ങളെയാണു തകര്‍ക്കുന്നത്, അപമാനിക്കുന്നത്. ഏകപക്ഷീ യമായ നിന്‍റെ ചെയ്തി
കുര്യന്‍ പി.എം. എണ്ണപ്പാറ “കേട്ടോടാ… ഇതെന്‍റെ മച്ചാന്… മലയാളി മച്ചാന്…. നമ്മുടെയാള്… മച്ചാന് ഒരുപദ്രവവും വരുത്തരുത് കേട്ടോ… ങാ… പിരിഞ്ഞുപോ….” കാട്ടാനകൂട്ടം പിരിഞ്ഞുപോയി. കൊമ്പന്‍ ക്യാപ്റ്റനെ തിരികെ കൊണ്
പുസ്തകപ്രകാശനം
ദിവ്യബലിയര്‍പ്പണത്തിലേക്കു സന്തോഷത്തോടെ മടങ്ങുക-വത്തിക്കാന്‍
