ലോകത്തിന് ആവശ്യമുള്ളതിനേക്കാള് എത്രയോ കുറവായിരിക്കാം നമ്മുടെ പക്കല് ഉള്ളത്. എങ്കിലും അത് നല്കാന് നാം തയ്യാറാകുക. അങ്ങനെ നല്കാനാണ് കത്തോലിക്കര് വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഓരോ വ്യക്തിയും തങ്ങളെയും തങ്ങള്ക്കുള്ളതും നല്കുമ്പോള് അത് ദിവ്യകാരുണ്യത്തിലെ ഈശോയുടെ യഥാര്ത്ഥ സാന്നിധ്യമായി മാറുന്നു.
മനുഷ്യവംശത്തിന്റെ വിപുലമായ ആവശ്യങ്ങളുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി നോക്കുമ്പോള് നമുക്ക് നല്കാനുള്ളത് തീരെ കുറവായിരിക്കാം. പക്ഷേ അതുകൊണ്ട് ദൈവം വലിയ അത്ഭുതങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കും. ലോകത്തിന്റെ രക്ഷയ്ക്കായി ദൈവം അതിലൂടെ നമുക്കിടയില് സ്വയം ഇറങ്ങി വരും.
നമുക്കുള്ളതെല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാണ്. ദൈവം നല്കിയതാണ് നാം അവിടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്. അതിന്റെ കൂടെ നമ്മുടെ സ്നേഹവും കൂട്ടിച്ചേര്ക്കാം. നമ്മുടെ സ്നേഹം തീരെ ചെറുതാണ്. പക്ഷേ അത് നമുക്കു ദൈവത്തിന് നല്കാനാവും. ദൈവം അതിനെ സ്വീകരിക്കുന്നു.
ഈ ദാനങ്ങള് നമ്മെ പങ്കുവയ്ക്കലിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ദിവ്യബലിയില് നാം അള്ത്താരയെ സമീപിക്കുകയും ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരരക്തങ്ങള് സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമ്മുടെ എല്ലാവരുടെയും ദാനങ്ങള് ക്രിസ്തു നമുക്കെല്ലാം വേണ്ട ആഹാരമാക്കി പരിവര്ത്തിപ്പിച്ചതിന്റെ ഫലമാണ് അത്. വിശുദ്ധ കുര്ബാന സ്വീകരണം മനോഹരമായ ഒരു നിമിഷമാണ്.
(ജൂലൈ 28-ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ് അങ്കണത്തില് ത്രികാല പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കൊടുവില് നല്കിയ സന്ദേശത്തില് നിന്ന്)