കവിത
കാലിടറി വീഴുന്ന വഴികളേറെയുണ്ടിവിടെ,
വഴിതെറ്റാതെ നാം ചരിച്ചീടേണം
കലിതുള്ളിത്തിമര്‍ക്കുന്ന പ്രകൃതിയുമീ-
ഭൂതലം ജനവാസയോഗ്യമല്ലാതാകുമോ?
ചിന്തകള്‍ പലതും മാറിമറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും
പ്രത്യാശ കൈവിടാതെ നാം ജീവിച്ചീടേണം
ജീവിതനൗകയില്‍ തുഴയുന്ന മര്‍ത്യനു-
ക്ലേശങ്ങളേറെ സഹിച്ചീടേണം.
രോഗങ്ങള്‍ വ്യാധികള്‍ പീഡകള്‍ തുടങ്ങി
സാമ്പത്തിക പാധീനതകളേറെയുണ്ടിവിടെ
നിരാശയിലുഴറാതെ പ്രത്യാശയോടെ നാം
ഈശ്വരവിശ്വാസത്തില്‍ വളര്‍ന്നീടേണം.
രാത്രിക്കു പകല്‍ തുണയായിരിക്കുമ്പോള്‍
സഹനങ്ങള്‍ക്കൊരു സുഖം വന്നുചേര്‍ന്നീടും
നന്മതന്‍ പാതയിലെന്നും ചരിച്ചീടിനാല്‍
പരലോകജീവിതവും ധന്യമായിത്തീര്‍ന്നീടും.
